Otizm spektrum bozukluğu (OSB) nedir?
Otizm spektrum bozukluğu (OSB), sosyal etkileşim, konuşma ve sözsüz iletişim ve sınırlı / tekrarlayan davranışlarda kalıcı zorluklar içeren karmaşık bir gelişimsel durumdur. OSB’nin etkileri ve semptomların şiddeti her insanda farklıdır. Otizm spektrum bozukluğu genellikle ilk kez 2-3 yaşlarında ortaya çıkar ve en belirgin belirtilerin çoğu çocukluk çağında teşhis edilir. Ancak otizmi olan bazı çocuklarda teşhis edilmesi 2 ile 4 yaşlarını bulabilir.
Otizm spektrum bozukluğu erkek çocuklarında kızlara göre üç ila dört kat daha yaygındır ve OSB’li birçok kız çocuğu erkek çocuklara göre belirtileri daha az gösterir. Otizm, ömür boyu süren bir durumdur. Yine de, OSB tanısı konan birçok çocuk bağımsız, üretken ve tatmin edici bir yaşam sürmeye devam edebilir.
Otizmin şiddeti ve semptom kombinasyonları kişiden kişiye farklılık gösterir. Otizm spektrum bozukluğu olan çocukların çok çeşitli yetenekleri ve özellikleri vardır. Diğer bir deyişle; otizmli iki çocuk aynı şekilde görünmeyebilir veya aynı şekilde davranmayabilir. Belirtiler hafif ve şiddetli olmakla beraber zamanla değişebilir.
Teşhis ve Risk Faktörleri
Erken tanı ve tedavi otizm belirtilerini azaltmak ve otizmi olan insanlar ve aileleri için yaşam kalitesini artırmak için önemlidir. Otizm için tıbbi bir test yoktur. Çocuğun nasıl konuştuğunu ve aynı yaştaki diğer çocuklarla karşılaştırıldığında nasıl davrandığını gözlemlemeye dayanarak teşhis edilir. Eğitimli profesyoneller tipik olarak çocuklarla konuşarak ve ebeveynlerin ve diğer bakıcıların sorularını sorarak otizmi teşhis eder.
Otizmli Çocuklar – Tedavi
Erken tanı ve tedavi otizm bozukluğuna tam olarak bir çözüm getirmese de, çalışmalar erken teşhis ve tedavi ile semptomların iyileşebileceğini göstermiştir. Otizm için tek bir tedavi yöntemi yoktur. Tedaviler, uygulamalı davranış analizi olarak bilinen yoğun beceri geliştirme, öğretme ve eğitim oturumları ve daha birçok etkileşimli, çocuk merkezli davranış tedavisi versiyonları içerebilir. Tedavi ayrıca ebeveynler, konuşma ve dil terapisi, mesleki terapi veya sosyal beceri eğitimi için özel eğitim ve destekleri içerebilir.
Tedaviye ek olarak, otizmli öğrencilerin daha iyi gelişme gösterebilmeleri için düzenli özel eğitim sınıfları kullanılabilir. Otizmli birçok öğrenci, günün tutarlı ve öngörülebilir olması durumunda daha iyi bir gelişim gösterebilir. Bilginin sunulması ve öğrencinin işitmesinin yanı sıra görerek de öğrenmesi ve otizmli öğrencilerin diğer engelli olmayan akranlarla oynaması ve eğitim görmesi de gelişmeleri ve iyileşmeleri hızlandıracaktır.
Otizmi olan bir çocuğa sahip olmak bütün aileyi etkileyen bir durumdur. Stresli, zaman alıcı ve pahalı olabilir. Bütün ailenin fiziksel ve duygusal sağlığına dikkat etmesi önemlidir.
References